انواع پسوریازیس
پسوریازیس به شکل‌های مختلف با ویژگی‌های متمایز بروز می کند و تا کنون به پنج گروه تقسیم شده است. شناخت نوع پسوریازیس به انتخاب درمان بهتر کمک می کند.
پسوریازیس پلاکی: 
پسوریازیس پلاکی (پسوریازیس ولگاریس) رایجترین شکل از بیماری است و در بیش از ۸۰ درصد بیماران دیده میشود. با پلاکهای پوستی به رنگ صورتی یا قرمز برجسته که با پوشش نقره ای از پوست مرده پوشانیده شده، با حدود مثسخص، در اندازههای مختلف و با توزیع تقریبآ متقارن در دو طرف بدن مثسخص میشود. این ضایعات اغلب روی آرنج، زانو، پوست سر و به میزان کمتری در پشت ایجاد می شوند. این پلاک ها اغلب دردناک و خارش دار هستند و ممکن است دچار ترک و خونریزی شوند.
پسوریازیس قطرهای: 
پسوریازیس قطرهای یک شکل از پسوریازیس است که به صورت ضایعات کوچک و نقطه ای بروز می کند و عموما در دوران کودکی یا جوانی شروع میشود. پسوریازیس قطرهای بطور ناگهانی با پاپولهای صورتی رنگ در اندازه ۱ تا ۱۰ میلیمتر همراه با پوسته پوسته شدگیهای ریز بر روی تنه و اندامها بروز میکند. حدود ۱۰ درصد از جمعیت پسوریازیسی درگیر پسوریازیس قطرهای هستند و در نتیجه این نوع دومین گونه شایع پسوریازیس است
پسوریازیس معکوس :
پسوریازیس معکوس که همچنین به عنوان پسوریازیس intertriginous شناخته میشود؛ به صورت ضایعات قرمز رنگ در روی ناحیه های چین خورده بدن مثل پشت زانو، زیر بغل دستگاه تناسلی، نواحی اطراف مقعد، شیار نشیمنگاهی، چین زیر پستانها و کشاله ران ظاهر می شود. این ضایعات عموما صاف و براق هستند و پوسته بر سطح ضایعات دیده نمی شود.
پسوریازیس پوسچرلر:
پسوریازیس پوسچرلر که با مشخصه پوسچول ها یا جوشهای سفید (تاول های غیر عفونی) که توسط پوست قرمز احاطه شده شناخته می شوند. چرک متشکل از سلول‌های سفید خون است. این یک عفونت نیست و مسری نمیباشد. پسوریازیس پوسچولار شیوع اندکی دارد و ممکن است در نواحی مختلفی از بدن ظهور کند اما اغلب بر روی دست و پاها ایجاد می شود.
پسوریازیس اریترودرمیک :
پسوریازیس اریترودرمیک یک نوع نادر از پسوریازیس است و در ۳ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس در طول زندگیشان رخ می دهد. پسوریازیس اریترودرمیک نوع شدید بیماری است و بیش از ۷۵ درصد سطح پوست بدن را درگیر میکند. غالباً با ریزش پوست، ریزش مو، دیستروفی ناخن و علائم عمومی مانند تب، لرز، احساس کسالت با نارسایی قلبی همراه است. عموما افرادی که دچار پسوریازیس پلاکی ناپایدار هستند ایجاد می شود.
راه های تشخیص بیماری
پسوریازیس اغلب با معاینه بالینی و بر اساس علایم تشخیص داده میشود و هیچ تست خونی برای تشخیص آن وجود ندارد، هر چند گاهی اوقات انجام برخی آزمایش‌ها برای یافتن علل شعله‌ورکننده آن ضروری است. در هر حال در موارد مشکوک، می‌توان از بیوپسی پوست استفاده کرد. علائم پسوریازیس میتواند بین افراد مختلف، متفاوت باشد و شامل یک یا چند از نشانه‌های زیر شود:
۱- پلاکهای قرمز روی پوست که با فلس‌های نقره‌ای پوشیده شده است
۲- پاپولهای اریتماتو و اسکوامو (فورم قطرهای پسوریازیس)
۳- پوست خشک و ترک خورده که ممکن است خونریزی هم بکند
۴- خارش و سوزش در نقاطی از پوست
۵- ناخن ضخیم و همراه با پیتینگ
۶- مفاصل متورم و سفت شده
